Om uw gezichtsscherpte te behouden is het belangrijk om onderzoeken en behandelingen uit te voeren m.b.v. innovatieve medische techniek. Dankzij recent ontwikkelde lasertechnieken en de digitale verwerking van gegevens kunnen onze oogartsen afwijkende veranderingen aan de ogen zeer precies in een vroeg stadium diagnosticeren en effectief behandelen. Welke apparatuur daarvoor wordt gebruikt t.b.v. welke diagnoses en behandelingen kunt u in onderstaande informatie lezen.
Aberrometrie wordt toegepast bij staar (cataract), hoornvliesaandoeningen en laser- en lenzenchirurgie. Met een aberrometer kunnen verschillende afwijkingen m.b.t. het gezichtsvermogen worden onderzocht en vastgesteld.
Applanatie tonometrie is een methode om de oogdruk te meten. De oogdruk wordt meerdere malen gemeten bij het vermoeden van aanwezigheid van glaucoom.
Het verdient aanbeveling om jaarlijks het aantal endotheelcellen van het hoornvlies te laten meten.
Met behulp van een keratograaf maken wij een hoornvliestopografie. Het hoornvlies wordt heel precies in kaart gebracht, waardoor elke afwijking zichtbaar wordt.
Met dit apparaat (retina tomografie) wordt de oogzenuw onderzocht. Hierdoor is het mogelijk om glaucoomgerelateerde risicofactoren in een vroeg stadium te ontdekken en een bestaande glaucoom te controleren.
Een OCT brengt alle afzonderlijke lagen van het netvlies en het hoornvlies in kaart.
M.b.v. een lasermeting kan, voor een optimale berekening van kunstlenzen, de aslengte van het oog worden gemeten. Wij adviseren hiervoor het onderzoeksapparaat IOL-master.
M.b.v. de Optomap methode kan het netvlies, zonder het wijdstellen van de pupil, op afwijkingen worden gecontroleerd.
Met deze methode wordt de oogdruk uiterst precies gemeten.
Bij pachymetrie wordt de dikte van het hoornvlies gemeten. Met pachymetrie wordt een betrouwbare meting verkregen.
Met een Pentacam® wordt de voorste oogkamer opgemeten. Dit wordt gedaan bij staar (cataract), hoornvliesaandoeningen en laser- en lenzenchirurgie.
Bij elke oogaandoening is het belangrijk om de diagnose en het verloop te documenteren. Omdat veel aandoeningen een sluipend karakter hebben, worden deze met behulp van spleetlamp fotografie over langere tijd gedocumenteerd.